De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine - Ransom Riggs

De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine is de Nederlandse vertaling van het boek 'Miss Peregrine's home for peculiar children' door Ransom Riggs. In dit boek ontmoeten we Jake, een normale jongen uit Florida die zich niet thuis voelt in zijn gewone leventje. Op een dag wordt hij gebeld door zijn opa, die hem in paniek vraagt waar ze de sleutel van zijn wapenkast hebben gelaten. Jake gaat naar zijn huis om te controleren of alles in orde is en vindt zijn opa zonder ogen terug in het bos. Zijn laatste woorden waren "Ga naar het eiland, daar zal je veilig zijn. Vind de vogel. Vertel hen wat er gebeurd is."

Na zijn dood overtuigt Jake zijn vader om met hem mee te gaan naar Cairnholm, het eiland waar zijn opa tijdens de oorlog leefde. Hij gaat er op zoek naar het weeshuis waarover hij steeds verhaaltjes vertelde. Maar zijn avontuur begint pas echt wanneer hij ontdekt dat alle vrienden van zijn opa nog steeds leven... en gaan jaar verouderd zijn.

Ik vind dit echt een geweldig boek. Het is vrij eenvoudig geschreven, waardoor dit boek ook heel vlot leest. Maar het kan ook zijn dat ik dit boek zo snel heb uitgelezen omdat ik er gewoon zo'n fan van ben. Dit boek maakt gebruik van (griezelige) foto's om de verschillende personages te visualiseren, want er komen een heleboel 'bijzondere' personages in dit boek voor. Wat ik wel jammer vind, is dat de foto's niet zo heel vlot verwerkt zijn met het verhaal. (Ik moet hierbij wel zeggen dat ik momenteel het vervolg aan het lezen ben en hij pakt dit dan wel veel beter aan.) Langs de andere kant, helpen ze wel om de sfeer te scheppen. De foto's zijn heel mysterieus en gaven me soms de kriebels, vooral als ik 's avonds laat nog aan het lezen was.

Dit boek is geschreven in de vertellende-ik schrijver, dus we leren het hoofdpersonage Jake heel goed kennen. Dit boek begint eigenlijk met de dood van zijn grootvader en dit is iets waar Jake het doorheen het boek moeilijk mee heeft. Daar komen ook schuldgevoelens bij kijken, want hij denkt dat hij misschien zijn opa had kunnen redden als hij maar gewoon de verhalen die hij altijd vertelde had geloofd, hoe ongelooflijk ze ook waren. Hij wordt in een nieuwe, bijzondere, wereld geworpen waar hij voor het eerst echte vrienden leert kennen en waarin hij speciaal is. Want ook dat is iets waar hij het moeilijk mee heeft: hij heeft zich in de normale wereld nooit thuis gevoeld. Jake groeit dan ook heel erg tijdens dit verhaal.

Jake maakt kennis met de vrienden van zijn grootvader, een groep van verschillende kinderen en tieners (waarvan negen ook echt een grote rol in het verhaal spelen), en mevrouw Peregrine, de verantwoordelijke van het weeshuis. Er zijn dus heel veel verschillende personages die in dit boek aan bod komen, en je denkt misschien dat dit na een tijdje heel verwarrend zou worden maar dat is het niet. Elk personage is uniek op zijn eigen manier, en dat er zo'n grote verschillen zijn tussen de leeftijden van de personages (het jongste personage is ongeveer acht jaar oud, het oudste volgens mij ongeveer 16) maakt het ook makkelijker om iedereen te onderscheiden. Ik vind dan ook dat de schrijver heel realistisch deze verschillende leeftijden omschrijft. De jongste personages zullen sneller zonder nadenken iets willen aanpakken terwijl de oudere personages erop letten dat iedereen veilig is. De jongste personages maken flauwe grappen over relaties die de oudere personages aangaan...

Er is ook nooit een saai moment in dit boek. Vaak merk je in trilogies of series (dit boek was oorspronkelijk een trilogie, maar hieraan werd nog een tweede trilogie gekoppeld), dat het eerste boek dient als introductie aan de wereld van het verhaal. Dit is ook wel het geval in dit boek, maar het duurt niet lang voordat er ook echt actie aan te pas komt. Er is in dit boek een goede balans tussen de wereldbouw en wat er gebeurt. Misschien komt dat doordat er ook heel veel gebeurt tijdens het boek, van de ontdekking van de bijzondere wereld naar een schepsel dat hun lus weet binnen te dringen en dan een groot gevecht tussen de kinderen en de schepsels...

(Fun fact! Dit boek werd verfilmd en één van de locaties was het Torenhof kasteel in Brasschaat.)

Ten slotte vind ik het ook heel fijn dat, ondanks er heel veel personages zijn, ze allemaal wel tot hun recht komen. Er is geen enkel personage waarvan ik denk dat ze eerder tot de achtergrond behoren. Elk personage speelt een rol en dat vind ik ook zo mooi aan dit boek. Iedereen, hoe normaal of bijzonder je ook bent, hoe jong of oud dan ook, is belangrijk in dit verhaal en iedereen kan elkaar helpen.

Ik denk dan ook dat dit een boek is dat zowel door de eerste als tweede graad gelezen kan worden. Ik denk persoonlijk ook aan de derde graad, aangezien het wel een young-adult verhaal is, maar ik denk wel dat de andere graden zich sneller zullen herkennen in de personages. Met dit boek kan je vele richtingen uitgaan, alleen al het grote aanbod aan personages zou iets kunnen zijn waarrond je werkt in de les. Kortom, dit boek vind ik echt een sterke aanrader!