Hotel de grote L gaat over de dertienjarige Kos die ziet hoe zijn vader een hartaanval krijgt tijdens zijn voetbalwedstrijd. Doordat hun moeder al gestorven is, blijven Kos en zijn drie zussen tijdelijk alleen achter in het hotel van hun vader. In hun poging om het hotel zelf te runnen, wat niet al te goed loopt, komen ze erachter dat hun vader grote schulden heeft. Om toch wat geld te verdienen, doet Kos mee aan een Missverkiezing, heeft hij een auditie bij voetbalploeg Ajax en ondertussen probeert hij ook nog indruk te maken op Isabel, het meisje waar hij smoorverliefd op is. Maar het blijkt echter niet zo makkelijk om 7000 euro bijeen te krijgen...
Ik koos een boek van de leeslijst 12-14 jarigen om wat variatie in mijn leeslijstje te brengen. De cover van dit boek sprak me aan en de achterflap leek me best geinig dus ik besloot me aan dit boek te wagen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik geen al te hoge verwachtingen had van dit boek, maar ik vond het best aangenaam om dit boek te lezen. Even iets anders dan diepgaande verhalen. Op Goodreads heb ik enkele recensies gelezen die het boek omschrijven als 'onderbroekenlol' en eigenlijk is dit echt wel een accurate beschrijving. Hoewel dit een heel luchtig en best grappig boek was om te lezen, wist de auteur wel heel goed om te gaan met thema's als rouw, angst om een ouder te verliezen... en dat apprecieer ik echt wel aan dit boek.
Het verhaal is geschreven vanuit het perspectief van Kos, die alles eigenlijk had ingesproken op bandjes (en dan nadien had neergeschreven), en wordt aangevuld met enkele notities van Isabel. Dit zorgt voor een beetje chaos doorheen de hoofdstukken: Kos haalt namelijk wel eens zijn gebeurtenissen door elkaar (bv. als iets gebeurt op vrijdag, zaterdag en dan zondag, durft hij dit te vertellen in de volgorde zondag, vrijdag en dan zaterdag) en ik dacht ook eerst dat de notities van Isabel werden gemaakt door de auteur zelf. Maar zodra je een beetje went aan deze manier van schrijven, is het weer makkelijk te volgen.
Kos is het hoofdpersonage in het verhaal en ik vond hem echt aandoenlijk. De manier waarop hij nadenkt over meisjes, zijn overleden moeder en zijn zussen bewijst dat 13-jarigen zich al wel volwassen voelen maar dat eigenlijk nog niet echt zijn. Ik vond hem dan ook heel realistisch geschreven, sommige uitspraken die hij maakte zouden van mijn eigen neefje geweest kunnen zijn. Een voorbeeldje hiervan:
"Heel soms als ik verdrietig ben en niet wil huilen, probeer ik wel eens met God te praten. Maar als God bestaat, heeft hij ook de meisjes geschapen en met zo iemand praat ik liever niet."
Hoi Silke!
Echt fijn hoe je alles duidelijk beschrijft maar op een manier waardoor er nog vragen en intriges overblijven zodat de lezers van je blog het boek ook willen lezen of er iets mee willen doen. Ik vind dat je alles heel leuk en goed hebt verwoord. Je gaf ons de nodige informatie om te zien waar het boek over ging en hoe alles in elkaar zat, zonder te veel informatie te geven en dingen te verklappen, en je gaf je eigen mening over alles waardoor we ook een duidelijk beeld krijgen van een mogelijke leeservaring. We weten als bloglezers genoeg om te zien of het iets is voor ons, maar we weten nog zeker niet alles, en dat…