Tokyo voor altijd - Emiko Jean

Tokyo voor altijd is de Nederlandse vertaling van het boek 'Tokyo ever after' door Emiko Jean. Het boek gaat over een meisje, Izumi, die zich niet helemaal thuis voelt in Amerika doordat ze een Japanse afkomst heeft. Terwijl ze zich klaarmaakt voor een uitstapje met een van haar vriendinnen ontdekt ze wie haar vader is: de kroonprins van Japan. Halsoverkop vertrekt ze naar Japan om haar vader te ontmoeten maar ook om te ontdekken waar ze vandaan komt. Het blijkt echter niet zo eenvoudig om een prinses te zijn en daar komt ook nog bij dat ze verliefd wordt op haar bodyguard... Krijgt Izumi haar 'happily ever after' of zal dit uitlopen in één grote mislukking?

Ik vond dit een tof boek om te lezen, echt een 'feelgood' verhaal. Je weet wel, zo'n boek dat je kan lezen nadat je een zware dag hebt gehad om je terug beter te voelen. Het leest heel vlot en er zijn ook regelmatig passages waarbij ik moest lachen. Dat gezegd zijnde, ik vond de vertaling wel niet zo heel goed. Er waren geen dramatische fouten of ronduit verkeerde zinnen, maar ik heb wel meermaals kleine foutjes en typfouten in het boek gevonden. Een voorbeeldje: 'ik gekwetst ben ik'. Ik weet echter niet goed of er effectief veel foutjes in het boek stonden of dat ik er onbewust beter op ben gaan letten nadat ik er eentje had gespot. Gelukkig overheerste dit niet, ik kon nog steeds van het verhaal genieten zonder me te storen aan de fouten.

Het hoofdpersonage Izumi is een heel aangenaam personage. Ze voelt zich onzeker in haar nieuwe rol als prinses, laat zich leiden door haar hart, maakt regelmatig fouten... Een personage waarin je jezelf kan herkennen. Iets wat ik heel fijn vond want ik ben geen fan van 'not like other girls' personages. Ze groeit doorheen het verhaal naarmate ze zichzelf beter leert kennen. Dit kwam bij de andere personages slechts in beperkte mate of niet aan bod maar het is te relativeren aangezien de meeste personages vooral op de achtergrond bleven. Ik had graag wat meer van de achtergrondpersonages gezien, want wat er over hen geschreven werd was wel interessant.

Zoals ik al zei, is dit een 'feelgood' verhaal. Ik lees dit soort boeken graag maar vaak zijn deze verhalen ook heel voorspelbaar. Dat was bij dit boek ook het geval maar toch heeft het me twee keer goed weten te verrassen. Ik ga natuurlijk niet vertellen wat er dan juist gebeurde, dat zouden grote spoilers zijn. Wat bij dit soort boeken ook vaak gebeurt, is dat er soms weinig diepgang is. De auteur dipt haar tenen in onderwerpen als racisme maar het komt niet erg aan bod in het boek. Wat wel jammer is, aangezien het hoofdpersonage zich 'te Japans' in Amerika en 'te Amerikaans' in Japan voelt. Het thema 'enemies to lovers' is ook zoiets: Izumi en haar bodyguard kunnen elkaar een goede 75 pagina's niet uitstaan maar in slechts twee pagina's tijd raken ze bevriend en groeit er iets meer. Er zijn nog voorbeelden maar, opnieuw, ik zou er enkele delen mee verraden.

Wat de auteur wel goed aanpakt, is het culturele aspect. Doorheen het lezen van dit boek ontdekte ik van alles over Japan en haar cultuur: er wordt gesproken over Japanse tradities, over gerechten en er komen zelfs enkele zinnen Japans in voor. Geen zorgen, Izumi begrijpt de taal ook niet, dus deze stukjes worden vertaald zonder dat het 'out of place' lijkt. Het is net alsof we samen met Izumi al deze onderwerpen leren kennen.

Als je graag boeken leest waarin de plot blijft aanslepen en waarin veel diepgang is, dan is dit boek waarschijnlijk niks voor jou. Maar voor de liefhebbers van vlot leesbare 'feelgood' boeken, is dit wel een echte aanrader.